Przed Świętami obiecałem napisać na tym
blogu kilka słów o mojej skromnej naukowej działalności. Praktycznie w całości
poświęciłem ją literaturze dziecięcej. W 2007 roku na UMCSie w Lublinie, w
Instytucie Filologii Polskiej, w Katedrze Leksykologii i Pragmatyki, pod
kierunkiem prof. dra hab. Ryszarda Tokarskiego napisałem pracę magisterską na
temat: „O aksjologii dziecięcej. Świat wartości w Panu Kleksie Jana Brzechwy”, zgłoszoną nawet do konkursu im.
Czesława Zgorzelskiego, organizowanego przez KUL. W tym samym roku ukazał się
mój pierwszy poważny artykuł, którego byłem współautorem wraz z dr Anną
Kalinowską, która zaszczepiła we mnie miłość do książek dla dzieci, poprzez
zajęcia, które prowadziła z nami na lubelskiej polonistyce. Nasz wspólny
artykuł, zatytułowany „Czy bajka zawsze
jest tylko bajką? O fantastyce naukowej w twórczości Jana Brzechwy”, ukazał
się w książce „Fantastyka XIX i XX wieku. Granice i pogranicza”, pod red. Janiny
Szcześniak, recenzowanej przez prof. dr hab. Ewę Paczoską.
Rok później, w 2008, opublikowałem swój
kolejny tekst, zatytułowany „Wątki autobiograficzne w Panu Kleksie Jana Brzechwy. W przygotowaniu artykułu do druku
bardzo pomógł mi dr hab. Leszek Tymiakin. W ogóle ze środowiskiem lubelskich
metodyków byłem później bardzo zaprzyjaźniony i wielokrotnie brałem czynny
udział w ich konferencjach i publikacjach w tomach pokonferencyjnych. Dziś sam
z wielką radością uczę dydaktyki języka polskiego na Wydziale Filologiczno –
Pedagogicznym UTH w Radomiu.
Mój drugi artykuł ukazał się w tomie
„Teksty kultury w szkole”, pod red. Barbary Myrdzik i Leszka Tymiakina,
zrecenzowanym przez prof. dr hab. Helenę Synowiec. W międzyczasie nawiązałem
trwającą do dziś współpracę z czasopismem naukowym, poświęconym literaturze
dziecięcej – „Guliwer”, któremu poświęcę tu jeszcze oddzielne miejsce. W 2007
roku ukazał się mój artykuł „Aksjologia w Akademii (Pana Kleksa)” oraz
„Magiczna siła wyobraźni” o spektaklu „Akademia Pana Kleksa” w Teatrze „Roma” i
w 2009 dwa teksty: „Echa wojny w „Akademii Pana Kleksa” oraz „Kot jaki jest
każdy widzi. (O kocie w języku, literaturze i kulturze).