Z myślą o wszystkich tych, z którymi nie zasiądziemy już tu na ziemi... Fot. Karolina Pierzchalska Kiedy siedziałem razem z tobą Kiedy siedziałem razem z tobą, Kondukt żałobny kłaniał się grobom, Patrzyli ludzie zza krat więzienia Gdy ja łowiłem twoje spojrzenia. Kiedy siedziałem razem z tobą, Tłumy pacjentów, nękanych chorobą, Szpitalne okna przemywały łzami Gdy ty karmiłaś mnie uśmiechami. I słowa w głowie rodziłaś hojnie, kiedy żołnierze ginęli na wojnie, A krew ich była flagi ozdobą, Kiedy siedziałem razem z tobą. Adrian Szary Wianek z myśli, Radom 2007. I o tych, którzy polegli, walcząc za swoją Ojczyznę... Niech spoczywają w pokoju.
literacki blog Adriana Szarego