Przejdź do głównej zawartości

Koza


Koza może być biała, czarna, łaciata. Angorska lub kaszmirska (o długiej, pięknej sierści). Może być też górska. A nawet głupia i młoda. Tak potocznie określa się młodą, naiwną dziewczynę.


Rys. Sylwester Zakrzewski

          Żelazna koza to rodzaj piecyka. Żelaznego z rurą. Koza beczy i bodzie. A zatem można też beczeć jak koza. A czy można grać na kozie? Oczywiście, że można. W muzyce grać na kozie to inaczej grać na dudach. Ale ja akurat znam się na tym tyle, co koza na pieprzu, czyli wcale.
          Kozę można odsiadywać. Siedzieć w kozie. Pójść, posadzić, wsadzić, wziąć, wpakować, zamknąć kogoś do kozy, czyli do więzienia. Dawniej w szkołach można było zatrzymać ucznia za karę na pewien czas po lekcjach w klasie. Określano to mianem zostawienia ucznia w kozie. Ale dziś czasami ja o kozie, a uczniowie o wozie – nie możemy się porozumieć. Tak już widać jest, że na pochyłe drzewo i kozy skaczą. Człowiekowi biednemu, nieszczęśliwemu los w dalszym ciągu nie sprzyja, doznaje on dalszych przykrości i niepowodzeń. Przyjdzie koza do woza. Jeszcze nieraz ktoś poprosi o pomoc, którą wcześniej odrzucał. A zresztą raz kozie śmierć! Niech się dzieje, co chce. Wszystko mi jedno.
          Jest jeszcze kozia skórka i wełna. Kozia broda, czyli w szpic. Kozia bródka, czyli rodzaj grzyba. I kozia nóżka, czyli przyrząd do rysowania linii warstwicowych na mapach.  
          Czasami mogę kogoś zapędzić w kozi róg, czyli wykazać swoją przewagę nad kimś. Mogę też kogoś nazwać kozim synem! To rodzaj wyzwiska. Potocznie koza to również wydzielina z nosa. A gdyby kózka nie skakała to by nóżki nie złamała.
        Obok kozy jest też kozioł. Skalny (koziorożec) lub ofiarny, na którego zrzuca się całą odpowiedzialność. Potrzebny jak kozioł w kapuście. Ale uparty jak kozioł. Z kozłem możesz pograć w piłkę. Kozłować ją. W tenisie jest też piłka z kozła. No i przez kozła można skakać. W sali gimnastycznej. Albo przez stół na kozłach (podpórkach). Można też fiknąć kozła (przewrócić się). A nawet siedzieć na koźle, czyli miejscu dla woźnicy. I zrobić z kogoś kozła.
          Jest jeszcze kozi ser. Kozła można mieć na czole (być nieprzystępnym) i kozła można doić, czyli robić coś na próżno. Nawet krzesła i broń można ułożyć w kozły.
          Najbardziej znany kozioł to Koziołek Matołek. Z Pacanowa. Tam, gdzie kują kozy. Koziołek jest też symbolem Lublina. Legenda głosi, że w czasie  najazdu Tatarów na Polskę – dzieci, które uciekły do wąwozu, wykarmiła właśnie koza.
          Koza pojawia się także w nazwie miasta Kozienice. Jedni wiążą ją z nazwą osobową Kozina, inni z legendą księdza Franciszka Siarczyńskiego, wedle której podczas polowania kozie nic się nie stało, a król przez pamięć na te słowa osadzie przez siebie założonej dał nazwę Kozienic.
          I wreszcie Kozirynek to podobno zwyczajowa nazwa Radzynia Podlaskiego, w którym wydawany jest portal o tym jakże pięknym tytule. To właśnie na zamówienie tej radzyńskiej gazety powstał niniejszy tekst. A pisał wielki jak brzoza, a głupi jak... koza.

Kozirynek, 2020 r. 

Popularne posty z tego bloga

29. RKL - znamy werdykt

Miło nam poinformować, że znamy już werdykt 29. Regionalnego Konkursu Literackiego.      Na zdjęciu z Izabelą M. Krasińską. Fot. Adam Dziedzic   Oto laureaci w kategorii szkół podstawowych:   1 miejsce Natalia Kowalczyk , PSP nr 28 w Radomiu – “Być może”. 2 miejsce Martyna Napiórkowska , PSP nr 25 w Radomiu – “Pierścień obietnic”. 3 miejsce Klaudia Wesołowska , PSP nr 26 w Radomiu – “Uschnięte jezioro”. Wyróżnienie: Martyna Fituch , PSP nr 25 w Radomiu, “O psie, który wrócił do domu”.   Oto laureaci w kategorii szkoły ponadpodstawowe:   1 miejsce Anna Janusz , Plastyk, “Bezpański”. 2 miejsce Wiktoria Bujanowicz , Zespół Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. Władysława Stanisława Reymonta, “Bez tytułu”. 3 miejsce Zofia Spyra , Plastyk, “Berlin”. Wyróżnienie: Maksymilian Papiewski , KLO,   “Róż Elafonisii”.   Na konkurs wpłynęło 14 prac prozatorskich. Oceniała je pisarka Izabela M. Krasińska. Wręczenie nagród odbędzie się 29 listopada o godzinie 17.30

30. RKL rozstrzygnięty

  Z radością podajemy nazwiska laureatów 30. Regionalnego Konkursu Literackiego.      Kategoria dorośli: I Nagroda Halina Markowska Budniak II Nagr oda Stanisław Wicher III Nagroda Jelena Jasek Wyróżnienia: Magdalena Krzesicka Janina Malicka Eliza Mikulska Kategoria dzieci i młodzież:   I Nagroda Antoinette Malczewski Zespół Szkół Plastycznych w Radomiu II Nagroda Wiktor Skrzypczak VI LO w Radomiu III Nagroda Magdalena Ośka PSP 26 w Radomiu Wyróżnienie: Franciszek Karkosa PSP 34 w Radomiu Adam Matysiak VI LO w Radomiu Liliana Suwała Zespół Szkół Plastycznych w Radomiu   Prace oceniało Jury w składzie:   Iwona Bitner - poetka Grupy Poetyckiej "Erato" z Kozienickiego Domu Kultury im. Bogusława Klimczuka; Ewelina Duchnik - poetka Grupy Literackiej "Tygiel" z "Centrum Arka" w Radomiu; Adrian Szary - poeta, opiekun Grup: "Tygiel" i "Erato", sekretarz.   Gratulujemy laureatom i opiekunom. Dziękujemy wszystkim uc

X edycja konkursu "O laur Kochanowskiego" - werdykt

Dziś rozstrzygnęliśmy X edycję konkursu "O laur Kochanowskiego", organizowanego przez VI Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Jana Kochanowskiego w Radomiu. Jury w składzie: pani Łucja Banaszkiewicz - polonistka, wicedyrektor VI LO - przewodnicząca; pani Elżbieta Górecka - polonistka, nauczycielka filozofii w VI LO - członek komisji; pan Adrian Szary - polonista VI LO, poeta - sekretarz,   Rys. Olga Stodulska - absolwentka VI LO w Radomiu przyznało następujące nagrody i wyróżnienia: I Nagroda - "Laur Kochanowskiego" - Anna Włoskowicz PSP nr 11 w Radomiu II Nagroda - Anna Hermanowicz - Zespół Szkół Plastycznych im. Józefa Brandta w Radomiu III Nagroda - Viktor Velykyi - Zespół Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. Władysława Stanisława Reymonta w Radomiu Wyróżnienia: Maja Gajewska PSP nr 26 w Radomiu Julia Król - Zespół Szkół Plastycznych im. Józefa Brandta w Radomiu Hanna Czarnota  PSP nr 26 w Radomiu   Dziękujemy wszystkim uczestnikom i opie