Przejdź do głównej zawartości

Koza


Koza może być biała, czarna, łaciata. Angorska lub kaszmirska (o długiej, pięknej sierści). Może być też górska. A nawet głupia i młoda. Tak potocznie określa się młodą, naiwną dziewczynę.


Rys. Sylwester Zakrzewski

          Żelazna koza to rodzaj piecyka. Żelaznego z rurą. Koza beczy i bodzie. A zatem można też beczeć jak koza. A czy można grać na kozie? Oczywiście, że można. W muzyce grać na kozie to inaczej grać na dudach. Ale ja akurat znam się na tym tyle, co koza na pieprzu, czyli wcale.
          Kozę można odsiadywać. Siedzieć w kozie. Pójść, posadzić, wsadzić, wziąć, wpakować, zamknąć kogoś do kozy, czyli do więzienia. Dawniej w szkołach można było zatrzymać ucznia za karę na pewien czas po lekcjach w klasie. Określano to mianem zostawienia ucznia w kozie. Ale dziś czasami ja o kozie, a uczniowie o wozie – nie możemy się porozumieć. Tak już widać jest, że na pochyłe drzewo i kozy skaczą. Człowiekowi biednemu, nieszczęśliwemu los w dalszym ciągu nie sprzyja, doznaje on dalszych przykrości i niepowodzeń. Przyjdzie koza do woza. Jeszcze nieraz ktoś poprosi o pomoc, którą wcześniej odrzucał. A zresztą raz kozie śmierć! Niech się dzieje, co chce. Wszystko mi jedno.
          Jest jeszcze kozia skórka i wełna. Kozia broda, czyli w szpic. Kozia bródka, czyli rodzaj grzyba. I kozia nóżka, czyli przyrząd do rysowania linii warstwicowych na mapach.  
          Czasami mogę kogoś zapędzić w kozi róg, czyli wykazać swoją przewagę nad kimś. Mogę też kogoś nazwać kozim synem! To rodzaj wyzwiska. Potocznie koza to również wydzielina z nosa. A gdyby kózka nie skakała to by nóżki nie złamała.
        Obok kozy jest też kozioł. Skalny (koziorożec) lub ofiarny, na którego zrzuca się całą odpowiedzialność. Potrzebny jak kozioł w kapuście. Ale uparty jak kozioł. Z kozłem możesz pograć w piłkę. Kozłować ją. W tenisie jest też piłka z kozła. No i przez kozła można skakać. W sali gimnastycznej. Albo przez stół na kozłach (podpórkach). Można też fiknąć kozła (przewrócić się). A nawet siedzieć na koźle, czyli miejscu dla woźnicy. I zrobić z kogoś kozła.
          Jest jeszcze kozi ser. Kozła można mieć na czole (być nieprzystępnym) i kozła można doić, czyli robić coś na próżno. Nawet krzesła i broń można ułożyć w kozły.
          Najbardziej znany kozioł to Koziołek Matołek. Z Pacanowa. Tam, gdzie kują kozy. Koziołek jest też symbolem Lublina. Legenda głosi, że w czasie  najazdu Tatarów na Polskę – dzieci, które uciekły do wąwozu, wykarmiła właśnie koza.
          Koza pojawia się także w nazwie miasta Kozienice. Jedni wiążą ją z nazwą osobową Kozina, inni z legendą księdza Franciszka Siarczyńskiego, wedle której podczas polowania kozie nic się nie stało, a król przez pamięć na te słowa osadzie przez siebie założonej dał nazwę Kozienic.
          I wreszcie Kozirynek to podobno zwyczajowa nazwa Radzynia Podlaskiego, w którym wydawany jest portal o tym jakże pięknym tytule. To właśnie na zamówienie tej radzyńskiej gazety powstał niniejszy tekst. A pisał wielki jak brzoza, a głupi jak... koza.

Kozirynek, 2020 r. 

Popularne posty z tego bloga

XI edycja konkursu "O laur Kochanowskiego"

Zapraszamy do udziału w XI edycji konkursu „O laur Kochanowskiego”. Organizatorami konkursu są: Stowarzyszenie „Vade Mecum”, Samorząd   Uczniowski i Rada Rodziców przy VI Liceum Ogólnokształcącym z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Jana   Kochanowskiego w Radomiu.             Celem konkursu jest odkrywanie nowych talentów artystycznych oraz zainteresowanie twórczością wybitnego, regionalnego poety epoki renesansu   Jana Kochanowskiego.   Konkurs kierowany jest do uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych z terenu Radomia i okolic.   Przedmiotem konkursu jest dowolny, autorski tekst kultury, inspirowany życiem  i twórczością Jana Kochanowskiego (wiersz, opowiadanie, rysunek,   fotografia,  film).   Jeden uczestnik może nadesłać jedną pracę w jednej kategorii konkursowej. Prace wraz z danymi autora (imię, nazwisko, wiek, e-mail, nazwisko opiekuna, adres szkoły) należy nadsyłać do dnia 2 czerw...

34. Regionalny Konkurs Literacki

 Zapraszamy do udziału w konkursie. logo Centrum "Arka" w Radomiu   34. Regionalny Konkurs Literacki     Zapraszamy do udziału w 34. Regionalnym Konkursie Literackim, organizowanym przez Stowarzyszenie Centrum Młodzieży „Arka” w Radomiu, przy współpracy z VI LO, XII LO , radomskim „Plastykiem” i Wydziałem Filologiczno – Pedagogicznym Uniwersytetu Radomskiego im. Kazimierza Pułaskiego. Przedmiotem konkursu będzie jedno autorskie opowiadanie. Oceniać je będzie pisarka Eliza Mikulska - autorka takich książek jak m.in.: "Otwilczanie" czy "Zaczarowana pani bibliotekarka". Oto przesłanie jurorki do uczestników: "Uskrzydleni" to temat 34. Regionalnego Konkursu Literackiego na opowiadanie. Każdy z nas ma skrzydła. Uskrzydlenie jest stanem, w którym wszystko inne wydaje się znikać. Tkwimy w zawieszeniu, unosimy się albo płyniemy. Na fali, w stanie flow, w krainie marzeń... Właśnie tak rozumiem ten temat. Wszelkie Wasze jego interpretacje mile widzia...

33. Regionalny Konkurs Literacki

 Zapraszamy do udziału w konkursie. źródło: SCM "Arka" w Radomiu   33. Regionalny Konkurs Literacki     Zapraszamy do udziału w 33. Regionalnym Konkursie Literackim, organizowanym przez Stowarzyszenie Centrum Młodzieży „Arka” w Radomiu, przy współpracy z VI LO, XII LO , radomskim „Plastykiem” i Wydziałem Filologiczno – Pedagogicznym Uniwersytetu Radomskiego im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu. Przedmiotem konkursu będzie jeden autorski wiersz o tematyce dowolnej. Konkurs kierowany jest do uczniów szkół ponadpodstawowych z terenu Radomia i okolic. Na prace czekamy do 20 listopada 2024 roku pod adresem: aszary@kochanowski.radom.pl Finał zaplanowano na 27 listopada 2024 roku o godzinie 17.00 w „Centrum Arka”, przy ul. Kelles – Krauza 19 . Tuż po wręczeniu nagród odbędą się warsztaty literackie. Prace oceniać będzie, poetka dr Anna Kołodziejska. Udział w konkursie jest jednoznaczny z wyrażeniem zgody na wykorzystanie wizerunku, imienia i nazwiska uczestnika o...