Szarówki

       Ten tydzień upływa mi pod znakiem teatru. Rozpoczął go rewelacyjny spektakl „Rozmagnetyzowani”, na podstawie „Ślubów panieńskich” Aleksandra Fredry, z udziałem współpracującej ze mną od kilku lat Karoliny Skrzek, w warszawskim Teatrze „Baza”. Już jutro natomiast radomski Teatr „Proscenium” pokaże cztery miniatury teatralne, przygotowane przez zaprzyjaźnioną z nami Panią Izabellę Mosańską,  z którą nieraz mieliśmy okazję wspólnie występować na scenie. Jutrzejszy pokaz odbędzie się z okazji trzydziestolecia społecznej działalności teatralnej Pani Izy.          Z obu tych doświadczeń powstał mój nowy wiersz „Proscenium”, który dedykuję obu Paniom, związanym z teatrem, a w szczególności Jubilatce.   Na zdjęciu z Izabellą Mosańską.  Wystawa "Szare i sylwestrowe" 2013 fot. Marta Jurczak Proscenium Izabelli Mosańskiej Jeżeli życie jest teatrem to już rozumiem ludzkie t...

          Dziś Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich, a wczoraj w radomskiej „Łaźni” odbył się mój urodzinowy wieczór literacki, zatytułowany „33 razy Szary, czyli 33 wiersze na 33 urodziny”.  Bardzo serdecznie dziękuję Wszystkim, którzy przyczynili się do tak wspaniałej oprawy tego wyjątkowego dla mnie spotkania. Przede wszystkim pracownikom RKŚTiG - "Łaźnia", Karolinie Skrzek, Chłopakom z "Klipra", Dominikowi Nowakowi i jego muzykom, mojej żonie, rodzinie, przyjaciołom, uczniom, studentom, warsztatowiczom, a w sposób szczególny Ani i Danielowi Włodarczykom, Asi i Uli Nowak, Monice Błędowskiej oraz Pani Izie Mosańskiej, która podesłała mi pierwsze zdjęcia z wczorajszej imprezy. Powyżej zamieszczam jedno z nich, na którym jestem z Panią Dyrektor „Łaźni” Beatą Drozdowską i Mają Włodarczyk – moją wielką, małą Muzą. Więcej na temat wieczoru tutaj  i  tu . 

Regulamin II Konkursu Arkowego  Recytatorsko – Aktorskiego „KARA” 1. Organizatorem konkursu jest Stowarzyszenie Centrum Młodzieży - „Arka” w Radomiu.  Współorganizatorem konkursu jest Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 6 im.  Jana  Kochanowskiego w Radomiu. 2. Celem konkursu jest rozwijanie wrażliwości na słowo poetyckie. 3. Konkurs kierowany jest do uczniów szkół podstawowych, gimnazjalnych     i ponadgimnazjalnych z terenu Radomia. 4. Recytacje oceniane będą w następujących kategoriach: a). klasy IV – VI ze szkół podstawowych – recytacja jednej bajki lub jednego wiersza dowolnego polskiego poety;  b ). klasy  I – III ze szkół gimnazjalnych – recytacja jednego wiersza dowolnego polskiego poety.  c). klasy I – III ze szkół ponadgimnazjalnych – recytacja jednego wiersza dowolnego polskiego poety. W każdej z kategorii jedna szkoła może zgłosić maksymalnie trzech recytatorów. 5. Zgłoszenia recytator...

Ukazała się właśnie kolejna książka Izabelli Mosańskiej, tym razem napisana wspólnie z Grażyną Zarębską. Oficjalna promocja wydawnictwa odbędzie się 28 kwietnia 2016 roku o godzinie 17.00 w Sali Koncertowej Radomskiej Orkiestry Kameralnej. Spotkanie połączone będzie z jubileuszem 30-lecia społecznej działalności teatralnej Izy. Podczas uroczystości zaprezentowane zostaną cztery miniatury teatralne, przygotowane przez jubilatkę. Już dziś serdecznie zapraszam na to wydarzenie, zachęcam do nabycia książki, a na blogu zamieszczam wstęp, który miałem przyjemność napisać do tej publikacji… Zbiorek sentymentalny Książka Izabelli Mosańskiej i Grażyny Zarębskiej, zatytułowana „Wydziergane ze wzruszeń”, to zbiór szalenie sentymentalnych utworów. Składają się na nią teksty, misternie tkane niczym frywolitki, pełne refleksji, zadumy, retrospekcji  i wspomnień… Na uwagę zasługuje synkretyzm rodzajowy publikacji. Poza miniaturami poetyckimi odnajdziemy tu bowiem także krótką, poet...

Słowo – muzyka – obraz          Słowo, muzyka, obraz to trzy podstawowe środki wyrazu artystycznego. Stanisław Wyspiański w swojej koncepcji „teatru ogromnego” rozumiał sztukę, jako synkretyzm tekstu, dźwięku, plastyki. Te trzy dziedziny wzajemnie się przenikają. Już Symonides twierdził, że „poezja jest mówiącym malarstwem, a malarstwo milczącą poezją”. Horacy natomiast pisał „Ut pictura poesis”, czyli „poezja jest jak obraz”.          O związkach literatury z malarstwem i muzyką nie trzeba chyba nikogo przekonywać. Dla zwolenników przekładu intersemiotycznego korelacja obrazu i słowa jest sprawą oczywistą. Ileż to pięknych ekfraz powstało w polskiej literaturze: „Płonąca żyrafa” Stanisława Grochowiaka, „Kobiety Rubensa” Wisławy Szymborskiej czy „Prawa i obowiązki” Tadeusza Różewicza. Miłośnicy poezji śpiewanej bez trudu odnajdą piękno słowa w piosence poetyckiej, a określone metrum i meliczność w nie...

Na ostatnich warsztatach literackich czytaliśmy programową balladę Adama Mickiewicza – „Romantyczność” z tomu „Ballady i romanse”, z roku 1822. To symboliczny początek epoki romantyzmu w Polsce. Następnie analizowaliśmy dialogi późniejszych poetów z tym tekstem kultury m.in: Jana Lechonia – „Romantyczność” czy Władysława Broniewskiego – „Ballady i romanse” aż wreszcie sami pokusiliśmy się o teksty inspirowane utworem Mickiewicza. Tak właśnie powstał mój najnowszy wiersz, który zamieszczam dziś na blogu: Apel do Karusi z „Romantyczności” Adama Mickiewicza Piękna Karolino ta z Romantyczności zostaw umarłym grzebanie umarłych ich czas na ziemi bezpowrotnie minął ich oczy słowa w myślach się zatarły Piękna Karolino co wierzysz w zaświaty otrzyj łzy z twarzy i przestań już szlochać wciąż jesteś młodą i śliczną dziewczyną niejeden chłopiec cię jeszcze pokocha Wiem że w swym sercu schowałaś głęboko tamto uczucie tamtego chłopaka...