W poetyckim remanencie odnalazłem wierszyk z pierwszego tomiku "Wianek z myśli" (2007), który wkrótce trafi na portal "Kozirynek.online":
 |
Rys. Urszula Świerczyńska
|
Indywidualny
indywidualista
Zamykasz mały świat
na klucz.
Uczysz się? Dobrze.
Ucz się, ucz.
Pośród ciemności,
błądząc w wiecznej trwodze,
Na końcu tunelu
widzisz światło wiedzy.
Zostałeś sam na życia
drodze.
Gdzie się podziali
twoi koledzy?
Teraz są głusi na
twoje wołanie,
Więc usta zamknąłeś
zamiast siać herezję.
Piszesz? W porządku.
Pisz sobie poezję.
Może coś innym po
tobie zostanie.
Serce masz pełne
nadziei, bo młode,
Własnym bije rytmem
nie patrząc na modę.
Los skradł ci z oczu
resztki optymizmu,
Duszę uwolnił od
konsumpcjonizmu,
Karmisz się
przeszłością. Niezdrowe jedzenie.
Przyszłość to wiara
w przeznaczenie...
Dlatego pamięć twoja
chowa,
Jej postać jasną i
czystą
I drżące na jej
wargach słowa:
Jesteś indywidualnym
indywidualistą.
Radom, 9 marca 2001
roku.
Adrian Szary
Do tego wierszyka nawiązał pan profesor Ryszard Tokarski, pisząc wstęp do wspomnianego tomu. Oto fragment:
Indywidualny indywidualista
Zapożyczyłem
ten pleonazm z jednego z tytułów wierszy Pana Adriana. W wierszu został
on użyty najzupełniej świadomie, wolny jest zatem od zarzutu
niepoprawności. Nie o dociekania filologiczne tu jednak chodzi, lecz o
tę kumulację treści, która najpełniej oddaje cechy osobowości autora
tomiku. Pana Adriana Szarego postrzegam właśnie jako indywidualnego
indywidualistę (...)
Taki jest też
prezentowany tomik poetycki. Jak niemal w każdym prawdziwym wianku
znajdziemy tu najrozmaitsze kwiaty - motywy. Pojawiają się zawsze
aktualne pytania o sens codziennego życia we wszystkich jego
najzwyklejszych przejawach, ale również pytania o sens wartości
podstawowych typu: Bóg i religia, patriotyzm, ojczyzna, historia czy
kultura. W "Wianku" pojawia się problematyka miłości - fascynacja
uczuciem i różnymi jego przejawami, atmosfera poszukiwań, kolejnych
spotkań i rozstań. Poczesne miejsce w tomiku zajmuje obraz Radomia,
miasta dzieciństwa i wczesnej młodości Adriana (dodajmy od razu: nie
tylko jego miasta, bo Radom jest naszym wspólnym miastem), postrzeganego
z perspektywy wspomnień rodzinnych, szkolnych, bądź ważnych dla tego
środowiska postaci (...)
Jeśli ten daleko
niepełny zestaw motywów pojawiających się w prezentowanym zbiorze
wierszy uzupełnimy kilkoma tekstami, będącymi ilustracją filologicznych
dociekań nad językiem, to i tak dotkniemy powierzchownie tylko tych
kwestii, które przy pełnej lekturze mogą się stać inspiracją dla
zainteresowanego czytelnika.
prof. dr hab. Ryszard Tokarski, Instytut Filologii Polskiej UMCS w Lublinie
ze wstępu do tomiku: "Wianek z myśli", Radom 2007.
Spora część wierszy z tomu "Wianek z myśli" trafiła do tegorocznego wyboru wierszy "XL. Wiersze wyprasowane". Choć ten akurat wierszyk nie.
