Przejdź do głównej zawartości

Koza


Koza może być biała, czarna, łaciata. Angorska lub kaszmirska (o długiej, pięknej sierści). Może być też górska. A nawet głupia i młoda. Tak potocznie określa się młodą, naiwną dziewczynę.


Rys. Sylwester Zakrzewski

          Żelazna koza to rodzaj piecyka. Żelaznego z rurą. Koza beczy i bodzie. A zatem można też beczeć jak koza. A czy można grać na kozie? Oczywiście, że można. W muzyce grać na kozie to inaczej grać na dudach. Ale ja akurat znam się na tym tyle, co koza na pieprzu, czyli wcale.
          Kozę można odsiadywać. Siedzieć w kozie. Pójść, posadzić, wsadzić, wziąć, wpakować, zamknąć kogoś do kozy, czyli do więzienia. Dawniej w szkołach można było zatrzymać ucznia za karę na pewien czas po lekcjach w klasie. Określano to mianem zostawienia ucznia w kozie. Ale dziś czasami ja o kozie, a uczniowie o wozie – nie możemy się porozumieć. Tak już widać jest, że na pochyłe drzewo i kozy skaczą. Człowiekowi biednemu, nieszczęśliwemu los w dalszym ciągu nie sprzyja, doznaje on dalszych przykrości i niepowodzeń. Przyjdzie koza do woza. Jeszcze nieraz ktoś poprosi o pomoc, którą wcześniej odrzucał. A zresztą raz kozie śmierć! Niech się dzieje, co chce. Wszystko mi jedno.
          Jest jeszcze kozia skórka i wełna. Kozia broda, czyli w szpic. Kozia bródka, czyli rodzaj grzyba. I kozia nóżka, czyli przyrząd do rysowania linii warstwicowych na mapach.  
          Czasami mogę kogoś zapędzić w kozi róg, czyli wykazać swoją przewagę nad kimś. Mogę też kogoś nazwać kozim synem! To rodzaj wyzwiska. Potocznie koza to również wydzielina z nosa. A gdyby kózka nie skakała to by nóżki nie złamała.
        Obok kozy jest też kozioł. Skalny (koziorożec) lub ofiarny, na którego zrzuca się całą odpowiedzialność. Potrzebny jak kozioł w kapuście. Ale uparty jak kozioł. Z kozłem możesz pograć w piłkę. Kozłować ją. W tenisie jest też piłka z kozła. No i przez kozła można skakać. W sali gimnastycznej. Albo przez stół na kozłach (podpórkach). Można też fiknąć kozła (przewrócić się). A nawet siedzieć na koźle, czyli miejscu dla woźnicy. I zrobić z kogoś kozła.
          Jest jeszcze kozi ser. Kozła można mieć na czole (być nieprzystępnym) i kozła można doić, czyli robić coś na próżno. Nawet krzesła i broń można ułożyć w kozły.
          Najbardziej znany kozioł to Koziołek Matołek. Z Pacanowa. Tam, gdzie kują kozy. Koziołek jest też symbolem Lublina. Legenda głosi, że w czasie  najazdu Tatarów na Polskę – dzieci, które uciekły do wąwozu, wykarmiła właśnie koza.
          Koza pojawia się także w nazwie miasta Kozienice. Jedni wiążą ją z nazwą osobową Kozina, inni z legendą księdza Franciszka Siarczyńskiego, wedle której podczas polowania kozie nic się nie stało, a król przez pamięć na te słowa osadzie przez siebie założonej dał nazwę Kozienic.
          I wreszcie Kozirynek to podobno zwyczajowa nazwa Radzynia Podlaskiego, w którym wydawany jest portal o tym jakże pięknym tytule. To właśnie na zamówienie tej radzyńskiej gazety powstał niniejszy tekst. A pisał wielki jak brzoza, a głupi jak... koza.

Kozirynek, 2020 r. 

Popularne posty z tego bloga

34. Regionalny Konkurs Literacki

 Zapraszamy do udziału w konkursie. logo Centrum "Arka" w Radomiu   34. Regionalny Konkurs Literacki     Zapraszamy do udziału w 34. Regionalnym Konkursie Literackim, organizowanym przez Stowarzyszenie Centrum Młodzieży „Arka” w Radomiu, przy współpracy z VI LO, XII LO , radomskim „Plastykiem” i Wydziałem Filologiczno – Pedagogicznym Uniwersytetu Radomskiego im. Kazimierza Pułaskiego. Przedmiotem konkursu będzie jedno autorskie opowiadanie. Oceniać je będzie pisarka Eliza Mikulska - autorka takich książek jak m.in.: "Otwilczanie" czy "Zaczarowana pani bibliotekarka". Oto przesłanie jurorki do uczestników: "Uskrzydleni" to temat 34. Regionalnego Konkursu Literackiego na opowiadanie. Każdy z nas ma skrzydła. Uskrzydlenie jest stanem, w którym wszystko inne wydaje się znikać. Tkwimy w zawieszeniu, unosimy się albo płyniemy. Na fali, w stanie flow, w krainie marzeń... Właśnie tak rozumiem ten temat. Wszelkie Wasze jego interpretacje mile widzia...

Tandem. Antologia

Niedługo pojawi się siedemnasta antologia z prowadzonych przeze mnie warsztatów literackich. Książka ukaże się nakładem wydawnictwa "Lucky". Piękną okładkę zaprojektowała Paulina Krajewska.   Projekt okładki: Paulina Krajewska   Tandem. Bo dwie duże Grupy Poetyckie: "Tygiel" i "Erato". Bo każdy (prawie) po dwa wiersze. Bo autorów ułożyłem w pary. Bo jesteśmy grupą ludzi, współpracujących ze sobą. Bo wiersze, o tym tytule, otwierają i zamykają książkę. Siedemnastą już książkę z warsztatów literackich, które prowadzę w "Centrum Arka" w Radomiu i Kozienickim Domu Kultury im. Bogusława Klimczuka. Jak zawsze gościnnie zaprosiłem poetów z całej Polski, a nawet tych, mieszkających poza jej granicami. Współpracujące instytucje: uczelnia, szkoły, domy kultury. Laureatów, organizowanego przeze mnie Regionalnego Konkursu Literackiego. No, to chyba tyle. To jeszcze tylko przypomnijmy, że dotychczas ukazały się: Antologie Puzzle pamięci , Radom 2008. Now...

Dla Karoliny

Kochani, to dla mnie wyjątkowy wieczór literacki, dla mojej warsztatowiczki, członkini Grupy Literackiej "Tygiel" z "Centrum Arka". Karolina jest cudowną, zdolną osobą, która brała udział w wielu moich działaniach: literackich, radiowych i telewizyjnych. Sama jest autorką wierszy i prozy. Wydała swoją pierwszą książkę. Teraz toczy walkę z chorobą.    Autorką plakatu jest Martyna Czerwińska Bądźmy z Nią i Jej Rodziną tego dnia razem. Podzielmy się poezją. Wesprzyjmy Karolinkę. Pokażmy Jej, że jesteśmy razem. Serdecznie zapraszam.